سنتز مشتقات e – استیلبن ها با پتانسیل بازدارنده cox-۲ و شناسایی محصولات فتوشیمیایی آن ها

سابقه و هدف: دی آریل اتن ها یا استیلبن ها هیدروکربن هایی هستند که دارای باند دوگانه اتیلنی بوده و به گروه آریل متصل می باشند. استیلبن ها به صورت دو ایزومر سیس و ترانس وجود دارند که ایزومر سیس نسبت به ترانس ناپایدارتر می باشد. با توجه به مقایسه نتایج مطالعات انجام شده می توان دریافت که z بودن دو حلقه آریل نقش مهمی در اثر ضد التهابی داروهای مهارکننده cox-2 ایفا می کند. از آن جایی که ایزومرهای z و e توسط تابش فتوشیمیایی می توانند به یکدیگر تبدیل شوند. در این مطالعه سعی شده تا ایزومرهای e حاصل از سنتز به وسیله تابش فتوشیمیایی به ایزومر zبا پتانسیل بیش تر در مهارکنندگی cox-2 تبدیل شوند. مواد و روش ها: از واکنش پارابروموتیوفنل با دی متیل سولفات در محلول آبی سود، پارابروموتیوآنیزول تولید شد. از واکنش این ماده با مشتقات استیرن در حضور bu4 n+cl-، lioac، licl و نمک پالادیم، مشتقات 1و2- دی آریل استیلبن به صورت فرم ایزومری ترانس تولید شد و سپس اشعه uv با طول موج 254 و 365 به فرم e تابانده شد و محصولات فوتوشیمی آن در مدت زمان مشخص توسط ستون کروماتوگرافی جدا شد. یافته ها: مشتقات 1و 2- دی آریل استیلبن سنتز شده و ساختار شیمیایی آن ها با استفاده از 1h-nmr و ir تایید شد. نمودارهای جذب در مقابل طول موج پیش از تاباندن اشعه و پس از تاباندن آن ترسیم گردید. محصول فتوشیمی توسط ستون کروماتوگرافی جدا و شناسایی شد. استنتاج: به وسیله تابش فتوشیمیایی مشتقات 1,2-e دی آریل استیلبن ها به مشتقات مربوطه با ایزومری z تبدیل می شود که پتانسیل مهارکنندگی cox-2 بیش تری دارند.